کد مطلب:312010 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:280
زهرا(س) همه چیز می دانست
از روایات متعدد استفاده می شود كه حضرت زهرا(س) به همه چیز آگاهی داشت چون آفرینش او و پدر و شوهرش از شجره واحد و نور واحد بود.
عمار یاسر نقل می كند كه حضرت علی(ع) داخل منزل شد. چون فاطمه او را دید گفت: بیا تا برای تو بیان كنم آنچه در گذشته واقع شده و آنچه الآن هست و آنچه تا حال انجام نشده و تا روز قیامت اتفاق می افتد.
علی(ع) وقتی این سخن را شنید خدمت پیامبر(ص) رسید و نزدیك آن حضرت نشست. پیامبر(ص) فرمود: تو سخن می گویی یا من سخن بگویم؟ علی(ع) گفت: سخن گفتن شما بهتر است. پیامبر(ص) فرمود: وارد بر فاطمه شدی و او چنین و چنان گفت (در باره دانش وسیع و گسترده خود با تو سخن گفت) و تو برگشتی! علی(ع) گفت: آیا نور فاطمه از نور ماست؟ پیامبر(ص) فرمود: مگر نمی دانستی؟ علی(ع) از شنیدن این سخن به سجده افتاد و به پاس این نعمت بزرگی كه خداوند به وی عنایت كرده، شكر او را به جای آورد و به خانه برگشت. حضرت زهرا(س) گفت: خدمت پدرم رسیدی و آنچه من در رابطه با آگاهی ام، گفتم به او خبر دادی. حضرت علی(ع) فرمود: آری. آنگاه حضرت زهرا(س) به علی(ع) گفت: همانا خداوند نور مرا آفرید در حالی كه خدا را به پاكی یاد می كرد. سپس آن را در درختی از درختهای بهشت به ودیعت گذاشت كه سبب روشنایی و درخشندگی آن درخت شد. آنگاه چون پدرم وارد بهشت شد خداوند به او وحی كرد كه از میوه آن درخت استفاده كند. او نیز چنین كرد. آنگاه من در صلب پدر قرار گرفتم. سپس مادرم خدیجه آن نور را دریافت كرد و از او متولد شدم. من از چنین نوری می باشم و دانش همه چیز در گذشته و حال و آینده دارم.
ای اباالحسن مؤمن! با نور الهی حقایق را نظاره می كند.1
آن حضرت در حین ولادت مورد عنایت خاص الهی واقع شد و آن چنان از دانش به وی عطا شد كه از دیگران بی نیاز گردید. امام باقر(ع) در سبب نامگذاری آن حضرت به (فاطمه) می فرماید: بعد از ولادت فاطمه(س) خداوند به یكی از فرشتگان دستور داد به پیامبر بگوید كه نام او را «فاطمه» بگذارد. آن حضرت نیز چنین كرد. آن گاه خداوند فرمود: «انّی فطمتك بالعلم ... به وسیله دانش
به تو شیر دادم». از این جمله استفاده می شود كه آن حضرت در آغاز طفولیت دارای علوم ربّانی و الهی بوده است.1
* آن حضرت در حین ولادت مورد عنایت خاص الهی واقع شد و آن چنان از دانش به وی عطا شد كه از دیگران بی نیاز گردید.
عمار یاسر نقل می كند كه حضرت علی(ع) داخل منزل شد. چون فاطمه او را دید گفت: بیا تا برای تو بیان كنم آنچه در گذشته واقع شده و آنچه الآن هست و آنچه تا حال انجام نشده و تا روز قیامت اتفاق می افتد.
علی(ع) وقتی این سخن را شنید خدمت پیامبر(ص) رسید و نزدیك آن حضرت نشست. پیامبر(ص) فرمود: تو سخن می گویی یا من سخن بگویم؟ علی(ع) گفت: سخن گفتن شما بهتر است. پیامبر(ص) فرمود: وارد بر فاطمه شدی و او چنین و چنان گفت (در باره دانش وسیع و گسترده خود با تو سخن گفت) و تو برگشتی! علی(ع) گفت: آیا نور فاطمه از نور ماست؟ پیامبر(ص) فرمود: مگر نمی دانستی؟ علی(ع) از شنیدن این سخن به سجده افتاد و به پاس این نعمت بزرگی كه خداوند به وی عنایت كرده، شكر او را به جای آورد و به خانه برگشت. حضرت زهرا(س) گفت: خدمت پدرم رسیدی و آنچه من در رابطه با آگاهی ام، گفتم به او خبر دادی. حضرت علی(ع) فرمود: آری. آنگاه حضرت زهرا(س) به علی(ع) گفت: همانا خداوند نور مرا آفرید در حالی كه خدا را به پاكی یاد می كرد. سپس آن را در درختی از درختهای بهشت به ودیعت گذاشت كه سبب روشنایی و درخشندگی آن درخت شد. آنگاه چون پدرم وارد بهشت شد خداوند به او وحی كرد كه از میوه آن درخت استفاده كند. او نیز چنین كرد. آنگاه من در صلب پدر قرار گرفتم. سپس مادرم خدیجه آن نور را دریافت كرد و از او متولد شدم. من از چنین نوری می باشم و دانش همه چیز در گذشته و حال و آینده دارم.
ای اباالحسن مؤمن! با نور الهی حقایق را نظاره می كند.1
آن حضرت در حین ولادت مورد عنایت خاص الهی واقع شد و آن چنان از دانش به وی عطا شد كه از دیگران بی نیاز گردید. امام باقر(ع) در سبب نامگذاری آن حضرت به (فاطمه) می فرماید: بعد از ولادت فاطمه(س) خداوند به یكی از فرشتگان دستور داد به پیامبر بگوید كه نام او را «فاطمه» بگذارد. آن حضرت نیز چنین كرد. آن گاه خداوند فرمود: «انّی فطمتك بالعلم ... به وسیله دانش
به تو شیر دادم». از این جمله استفاده می شود كه آن حضرت در آغاز طفولیت دارای علوم ربّانی و الهی بوده است.1
* آن حضرت در حین ولادت مورد عنایت خاص الهی واقع شد و آن چنان از دانش به وی عطا شد كه از دیگران بی نیاز گردید.